بررسی تاثیر آموزش"مهارتهای تاب آوری" بر سطح اعتیادپذیری و تغییر نگرش نسبت به مواد در میان دانش آموزان مقطع راهنمایی (متوسطه اول) شهر خرم آباد

زمینه و هدف: درسال¬های اخیر مساله مواد وضعیت مخاطره آمیز و پیچیده¬ای به خود گرفته و در میان افراد نوجوان و جوان هر جامعه شیوع زیادی پیدا کرده¬است. یکی از روشهایی که در زمینه پیشگیری از اعتیاد ممکن است مفید واقع شود مقوله تاب¬آوری است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش"مهارتهای تاب-آوری" بر سطح اعتیاد¬پذیری وتغییر نگرش نسبت به مواد در میان دانش¬آموزان مقطع راهنمایی شهر خرم¬آباد انجام شده¬است. روش¬ها: روش نمونه گیری در پژوهش حاضر، روش نمونه گیری چند مرحله ای بود. برای جمع¬آوری اطلاعات در مرحله پیش¬آزمون 60¬پسر و¬60 نفر دختر که نسبت به بقیه دانش¬آموزان در برابر اعتیاد مستعدتر بودند انتخاب شدند و هر کدام از دو¬گروه پسر و¬دختر به گروههای¬30 نفره مداخله و¬کنترل تقسیم شدند. سپس برنامه آموزشی مهارتهای تاب آوری به مدت 10 هفته انجام شد. و در ادامه از هر دو گروه کنترل و مداخله پس¬آزمون گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده¬ها از نرم¬افزار spss 16 و همچنین از شاخص¬های آماری توصیفی، استنباطی در سطح معناداری 5% استفاده شد. یافته¬ها: تحلیل داده¬ها بیانگر تفاوت معنادار بین نتایج آزمون¬ها در دو گروه کنترل و مداخله بوده و نتایج نشان داد که آموزش مهارت¬های تاب¬آوری باعث کاهش سطح اعتیادپذیری و تغییر نگرش نسبت به مواد می-شود. نتیجه¬گیری:نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آموزش مهارتهای تاب آوری میتواند درکاهش سطح اعتیاد پذیری و تغییر نگرش دانش آموزان نسبت به مصرف مواد موثر واقع شود.با توجه به آسیب¬های روز¬افزون اعتیاد در کشور، برگزاری دوره¬های آموزشی مهارت¬های تاب¬آوری برای مقابله با گرایش نوجوانان به مواد می¬تواند به عنوان یک راهکار برای سیاستگزاران و برنامه¬ریزان بهداشتی، اجتماعی مد نظر قرار گیرد